Och, och, och

Daar zijn we weer!! Wat hebben we genoten van ons verblijf in Nederland!! Het kwam dan ook heel spontaan... Maar het terug zijn in Nigeria was niet minder onaangenaam; we werden echt met open armen ontvangen (of je daar nu altijd blij mee moet zijn...), maar ze hadden zich hier toch ook echt zorgen gemaakt om Willem. De avond van aankomst hebben we in ons appartement overnacht en dankzij Joy en de hulp van Nederlandse vrienden, zag het er heel netjes en schoon uit. Vorige week dinsdag zijn de meisjes weer voor het eerst naar school gegaan en ook dat bevalt weer heel goed. Joy en ik gingen verder met ons werk in het appartement (de puntjes op de i zetten). Maar er is toch weer wat vreemds gebeurd... Afgelopen vrijdag is Joy met de chauffeur naar huis gegaan en sindsdien zijn we haar kwijt!!! Ik heb haar zondagavond nog gesproken, en that's it!! Ze zou maandag in Ijebu aan het werk gaan, maar is niet op komen dagen, en we kunnen haar niet bereiken!! Vreeemd?? Jazeker, voor ons wel, maar het schijnt voor de gemiddelde Nigeriaan redelijk gewoon te zijn. En des te meer ik erover nadenk, des te woester ik word!!! Ze kan toch wel zeggen als er iets is??? We kennen elkaar nu al zo'n lange tijd!!! En als klap op de vuurpijl heb ik haar na onze terugkomst hier ook nog een leuke telefoon gegeven, zodat ik haar wat beter kon bereiken!!!! Grrrrrrrr!!!
Om af te sluiten met een heel leuk iets: ik ben begonnen met m'n werk op de peuterspeelzaal. Wat heerlijk, wat heerlijk!!! 't Was echt leuk!!
En hoe we het met een hulp/ oppas/ nanny in de toekomst gaan doen, weet ik nog niet. Aan de ene kant moet ik er niet aan denken om weer helemaal opnieuw te beginnen met zo'n iemand. Nogmaals: vertrouwen kun je hier dus echt niemand....
O, nog een dingetje: ik krijg steeds meer respect voor mijn man!! Ik heb namelijk gezien hoe een Nigeriaan een gordijn roede ophangt in ons appartement!! Met een hamer sla je een spijker gewoon in een prachtige witte strakke muur. Resultaat? Enorme stukken muur zijn kapot geslagen rondom de spijker!!! Prachtig toch? En ik wees deze timmerman (die deze naam echt niet waardig is te dragen) er nog op dat ie een boor moest gebruiken!! Yeah, yeah, zei hij, maar op het moment dat ik me omdraaide om naar school te gaan, heeft ie de hamer gepakt!!! Oooooh, soms zou ik wel eens..... Ach, laat maar, het heeft geen zin... En Willem maakt dit dagelijks mee!!! We zijn echt weer terug!!!